جنگل بی زمین
And Justice For All
Tuesday, June 13, 2006
جمهوری اسلامی هر روز به انفجار بمب نزدیک تر می شود
دیروز وقتی زنان آزادی خواه در تجمعی مسالمت آمیز سعی در احقاق حقوق خود داشتند نیروی سرکوب بار دیگر تجمعشان رابه خشونت کشید. در گوشه ای از تصاویر به دست آمده از سرکوب یکی از زنان پلیس دیده می شد که باتوم قدرت نامشروع خود را به رخ یکی از زنان مبارز می کشید.به راستی چه دلیلی دارد که چنین مراسمی به خشونت کشیده شود؟ این سوالی است که مسئولین جمهوری اسلامی باید آن را پاسخ دهند؟ چنین چه چیز بر هم می خورد؟ چه کسی آسیب می بیند؟
اصولا سرکوب تجمعات از خصوصیات حکومت هایی است که مردمی نیستند با زور و فریب مردم را تحت سلطه قرار داده اند.حکومت جمهوری اسلامی مطمئنا حکومتی مردمی نیست که از چنین تجمعاتی سخت هراس دارد. اگر به حکومت های مردمی در دنیا بنگریم و به عنوان مثال آلمان را در نظر بگیریم مشخص می شود جوامع پویا و روبه رشد باید تجمع و اعتراض داشته باشند وگرنه حکومت هایشان مردمی نیستند.دو روز پیش نئونازی آلمان تجمعی داشتند و مردم آلمان روز بعد در اعتراض به آنها تجمعی بزرگ بر پا کردند و از حکومت خواستند این افراد را کنترل کند. جامعه پویا به چنین جامعه ای گفته می شود زیرا مردم کاملا به روز و مدرن هستند و در صورتی که در کشورشان مشکلی ببینند سریعا واکنش نشان می دهند همانگونه که در فرانسه دیدیم بیش از سی روز دانشجویان در این کشور اعتراض می کردند و جالب بود هیچ کس زخمی و کشته نشد این در حالی است که در ۱۸ تیر ماه ۷۸ تجمع اعتراضی دانشجویان با صدها تن زخمی ، کشته و زندانی همراه شد. چطور چنین حکومت سرکوب گری خود را مردمی می داند؟
جوامع پیشرفته هموراه در تکاپو و درحال تلاش برای بدست آوردن موقعیت اجتماعی بهتر هستند این در حالی است که دول برنامه های خود را در بسیاری از موارد برای چهار سال آماده کرده و به نوبت به اجرا می گزارند اما عقب ماندگی دولت ها در اینجا ثابت می شود که به عنوان مثال برنامه ی تدبین شده در سال 80 نمی تواند برنامه ای صحیح برای چهار سال بعد یعنی سال 84 باشد این جاست که نقش مردم پر رنگ می شود . کاملا قابل درک است جامعه چهار سال به جلو رفته ، مردم چهار سال بزرگتر شده اند و دنیا تغییر کرده است ولی دولت چهار سال عقب است! مردم برای آنکه به دولت بفهمانند که باید در برنامه ی خود تغییر ایجاد کند از طریق نمایندگان خود اقدام می کنند و درصورتی که میسر نشد از طریق تجمع اعتراضی صدای خود را به گوش حکومت می رسانند.
جوامعی مثل فرانسه نیز باید الگو دنیا قرار گیرند زیرا آنقدر مدرن شده اند که به محض اینکه مشکلی در برنامه های دولت خود ببینند واکنش نشان می دهند تجمع اعتراضی اخیر مردم و جوانان فرانسه نشان دهنده اوج پیشرفت و مدرنیسم در این کشور بود زیرا قانون ای که از دولت ظرف چند هفته وضع کرده بود به محض اجرا با واکنش تند مردم روبه روشد و دیدیم که دولت حرف مردم و خواست آنان را قبول کرد.
جامعه ای مثل جامعه ایران که 27 سال خفقان، سرکوب و عقب اقتادگی را تجربه می کند باید هم به بمب یا بشکه ی باروت تشبیه شود زیرا مردم 27 سال است اعتراضشان در نطفه خفه شده است . 27 سال است مردم به خاطر کوچکترین اعتراضی زندانی و یا اعدام شده اند. جامعه ای که اعتراض زنانش به نوع رفتار حکومت با سرکوب سنگین وخیمه ی قدرت بر ملت پاسخ گفته می شود اگر به بمب تشبیه نشود اشتباه است.در این جامعه نمایندگان مردم همواره به کسب شهرت و بدست آوردن ثروت مشغولند و در معدود دفعاتی که اعترضی داشته بشاند با عدم صلاحیت و یا بازداشت روبه رو می شوند در این زمان مردم حقوقشان پایمال می شود و صبر و حوصله یشان هم کم کم به پایان می رسد.
مسئولین جمهوری اسلامی می دانند که مردم ایران همانند دیگر کشور ها در حال پیشرفت هستند و از پیشرفت مردم بسیار بسیار هراس دارند. همانگونه که رفتارهایشان نشان دهنده ی ترس وافارشان از مدرنیسم در جامعه ایران است. فیلترینگ بر اینترنت، جمع آوری آنتن های ماهواره ، و پارازیت سنگین بر رادیو ها همه و همه نشان دهنده ترس حکومت از پیشرفت مردم است . اگر رهبران جمهوری اسلامی برای مردم ارزش قائل بودند ، اعتقاد بر شعور مردم داشتند باور می کردند که مردم فریب بیگانه را نمی خورند .اگر حکومت گران مردم را باور داشتند سرکوبشان نمی کردند .
دانشجو به عنوان پیکره ی فعال جامعه ایران وقتی تبلیغات بی اساس بر نوع حکومت کشورش را ببیند ، اگر دشمنی بی دلیل دنیا با کشورش را ببیند هرگز به آنچه که مخالفان کشورش در برون مرز می گویند عمل نمی کند. آنچه که مسلم است عدم مشروعیت حکومت جمهوری اسلامی است که سبب شده دانشجویان با درک موقعیت کشور همواره معترض باشند.
جمهوری اسلامی تمامی کانال های اعتراض و نفس کشیدن جامعه را مسدود کرده است و این ملت 27 سال است تمامی عقده ها و اعتراضات خود را جمع کرده اند و آنطور که ملاحظه می شود کاسه ی صبر شان لبریز شده است و باید مسئولین جمهوری اسلامی منتظر انفجار در چنین جامعه ای باشند. جمهوری اسلامی به پایان راه رسیده است با سرکوب مردم توسط افرادی که در تصاویر مربوط می بینید نمی تواند به راه ادامه دهد.
به عنوان عضو کمیته دانشجویی دفاع از زندانیان سیاسی خواهان آزادی بدون قید و شرط دستگیر شدگان تجمع دیروز و کلیه زندانیان سیاسی هستم.
راه آزادی پر رهرو وبه امید آزادی کلیه زندانیان سیاسی
این مطلب را در این آدرس ها ببینید.
http://cyrusnews.com/news/fa/?mi=2&ni=13575
http://www.iranpressnews.com/source/013889.htm
حقوق متن‌های نوشته‌شده در این وبلاگ برای نویسنده محفوظ‌ند